Letni poranek - Katarzyna Georgiou

O poranku znalazłam cię u mojego boku

z powiekami ciężkimi jeszcze od snu.

W półprzymkniętych oczach

dojrzałam ponowne iskierki pożądania.

Twoja dłoń błądziła delikatnie

wzdłuż linii mojego ciała,

tak niespiesznie, rozkoszując się ciepłem

aksamitnej skóry wciąż jeszcze przesiąkniętej

jaśminowym zapachem nocy.

Całujące usta

po raz kolejny odsunęły troski

gdzieś poza horyzont postrzegania,

wygładzając smutek przyczajony jak zwykle

w pustym domu osieroconego serca.

Jeszcze przez moment

posmakuję radość ukojenia

w kołyszącej fali twojego objęcia,

wiedząc, że pozwolę ci odejść.

Jak zawsze.

Spoglądnę z okna

niczym z nadmorskiego klifu,

podążę wzrokiem

za znikającymi na piasku

śladami stóp;

aż do następnego księżyca.